Хуморот како лек: кон филмот „Исцелител“ на Ѓорче Ставрески
— 20 ноември, 2017Потегот годинашниов Синедејс да се затвори со македонскиот филм „Исцелител“, се покажа како маркетиншки оправдан и привлечен. По етикетата – најдобар филм според публиката на филмскиот фестивал во Солун, очекувано беше филмот да предизвика речиси еуфоричен пречек во Скопје. Преполната сала во Милениум покажа дека продуцентско/дистрибутерската стратегија е добро подготвена, почнувајќи од разделувањето нафора при влегувањето во салата до присуството и претставувањето на комплетната екипа по проекцијата на филмот. А аплаузот за кој тврдам дека ретко се случува да трае за цело време на одјавната шпица, покажа колку сме желни да наградиме производ кој внесува малку свеж воздух во однос на филмскиот жанр. Имено, „Исцелител“ е комедија со извесни примеси на ангажиран и критички став кон определени општествени состојби, а поради што беше најавен како црна комедија. Оттука, сметам дека Ставрески (тој е и сценарист на филмот) изнашол мудро и практично решение својата приказна да ја води како жанровски амалгам во кој делумно е присутно (како критика на здравствениот систем) црнилото од новата романска кинематографија („Смртта на г-нот Лазареску“) и од друга страна да пласира една проверена рецептура на духовит дијалог и минимум гег, својствена на старата чешка филмска школа (Форман, Менцел). Сигурен сум дека на филмот повеќе му прилега квалификативот – филм/сатира.
„Исцелител“ ниту нуди ниту бара драматуршко напрегање. Но, затоа нуди расположение, на моменти горчливо, но секогаш газирано со меурчиња дијалошка духовитост (малку бајата, а повеќе свежа). Ставрески умешно ја води актерската артикулација толку ретка во домашната кинематографија, со дузина симпатични детали кои на филмот му ја даваат потребната доза на шарм и гледливост. Заслугите секако им припаѓаат на носечките ликови Благој Веселинов (Веле) и Анастас Тановски (Саздо), но и на останатиот актерски тим.
Речиси и нема потреба да се впуштаме во некакви продукциски аспекти на филмот – камера, тон, монтажа… сите тие се во рамките на елементарно неопходното рамниште над кое доминира актерската игра и дијалошкиот момент.
Во случајот на „Исцелител“, со задоволство ќе ги избегнам здодевните и по правило неаргументирани епитети како што се – искреност и длабочина. Ако целата екипа од филмот уживала во снимањето (што е безмалку и видливо) тоа расположение неизбежно се пренесува и на публиката. Затоа вреднувањето на филмот на Ставрески е онаа банална, а секогаш присутна вистина дека смеата често лекува тага, и дека смешното не ретко е произлезено од трагичното.
Филмот „Исцелител“ нема претензии да биде висок уметнички чин, но секако го има предзнакот на значаен и пожелен кинематографски продукт. Сосема зрел и конзистентен дебитантски игран филм.
Препознавањето на трагикомичниот миг во кој живееме, овде на Балканот, е суштинската порака на филмот.
Автор: Влатко Галевски
Извор:Окно.мк
Автор:
Слични статии
Последни статии
-
Мирко Попов: „Мораме да се бориме за секој милиметар нормалност. Психички ни е неопходна таа борба. И музиката ни е неопходна.“
— 27 март, 2024Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
-
Почина Слаѓана Милошевиќ иконата на новиот бран во поранешна Југославија
— 26 март, 2024На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
-
Почина Томислав Петернек, легендарниот фотограф кој ги овековечи последиците од скопскиот земјотрес
— 24 март, 2024Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
-
ПОЧИНА МИРКО ПОПОВ, ЕДЕН ОД ПИОНЕРИТЕ НА ЕЛЕКТРОНСКАТА СЦЕНА ВО МАКЕДОНИЈА
— 24 март, 2024Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
-
Лидија Димковска е добитничка на наградата Роман на годината за „Единствен матичен број“
— 15 март, 2024Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
-
Пет романи во најтесен избор за наградата „Роман на годината“
— 11 март, 2024„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
-
ВРЕДНОСТА НА СПОМЕНИТЕ И НЕДОРАЗБИРАЊЕТО
— 18 февруари, 2024(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
-
ОБЛАК ЧИСТА АКТЕРСКА ИГРА
— 13 февруари, 2024(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
