Научниците првпат решија да ѕирнат во теглата со срцето на полскиот пијанист и композитор Фредерик Шопен за да откријат од што починал. Големиот композитор смртно се плашел да не биде жив закопан. „Земјата може да ме задуши“ ѝ рекол на една од сестрите додека лежел на смртна постела во 1849 година.
– Заколни се дека ќе ги натераш да ме исечат, случајно да не ме закопаат жив – нагласил Шопен.
По неговата смрт во четириесеттата година од животот била направена аутопсија. Срцето му било извадено и ставено во тегла со коњак, а потоа ставено во столбот на црквата „Свет крст“ во Варшава.
Научниците решија да ја искористат ретката можност да го истражат неговото срце. Заклучиле дека музичарот бил жртва на перикардитис, ретка компликација од хронична туберкулоза. Дијагнозата што неодамна беше објавена во „Американскиот медицински журнал“ е најновиот и досега најубедлив аргумент во повеќегодишната расправа за причината на долгогодишното боледување и прераната смрт на Шопен. Досега се нагаѓаше дека умрел од цистична фиброза, недостиг од алфа 1-антитрипсин (што доведува до емфисема) и оштетени срцеви залистоци.
Научниците забележале дека срцето било прекриено со тенок слој бела фиброзна материја, а можеле да се видат и мали лезии што се показатели на сериозни компликации од туберкулоза, заклучил тимот.
– Не ја отворивме теглата, но врз основа на состојбата во која се наоѓаше срцето можеме со голема веројатност да кажеме дека Шопен боледувал од туберкулоза додека перикардитис најверојатно бил непосредна причина за смртта – вели Мајкл Вит од Полската академија на науките, раководител на тимот што работеше на истражувањето.
Оваа студија е последно поглавје во чудесната историја за срцето на Шопен. Композиторот почина во октомври 1849 година во Париз, а погребан е на тамошните гробишта „Пер Лашез“. Бидејќи беше полски национален херој, неговото срце беше тема на многу контроверзии.
Набргу по неговата смрт сестра му Лудвика го прошверцувала срцето во татковината на Шопен, покрај стражарите од Русија (која тогаш владееше со Полска) и го скрила во црквата „Свет крст“. За време на Варшавското востание во 1944 година срцето му беше предадено на висок СС-офицер, кој тврдеше дека е почитувач на Шопен. Потоа се чуваше во штабот на германската команда пред да ѝ биде вратено на варшавската црква на крајот од Втората светска војна.
Професорот Вит и неговите колеги првпат го проучуваа срцето од 1945 година.
– И понатаму е совршено заковано во теглата. Некои би сакале да го отворат и да земат примероци од ткивото со кои може да докажат дека Шопен имал некое генетско заболување, но тоа би било сосема погрешно. Прво, на тој начин ќе биде уништено срцето и второ, речиси сум сто отсто сигурен дека сега знаеме што го убило Шопен – заклучи професорот.
Извор:Нова Македонија
Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
