Сараевски фестивал: Бејрутскиот слам ја замолчи двеилјадната публика
— 15 август, 2018Филмот на Надин Лабаки „Капернаум“, кој во Кан го освои Гран-прито на жирито, ја донесе највпечатливата и најтажна приказна за едно дете кое сака да ги тужи неговите родители и да ги спречи повеќе да носат деца на овој свет.
Еден од најубавите и највпечатливите филмови на Сараевскиот филмски фестивал, дефинитивно, е либанскиот филм „Капернаум“ на Надин Лабаки, којшто својата светска премиера ја имаше на годинешниот Кански фестивал. Она што веќе како најава го знаевме и го пишувавме е дека ова е филм за имигрантските деца на улиците на Бејрут, дека тоа е социјална приказна за овие сиромашни и запоставени деца кои се обидуваат да се снајдат на секаков можен начин, но не знаевме дека ова е филм многу повеќе од тоа, ова е филм кој не соочува сите со прашањето на одговорноста. Ова е толку болен и силен филм, во кој малиот Заин на своите плеќи ја понесува целата тежина на судбината, покажувајќи им не сакајќи и на своите родители, но и нам, каде сме сите ние кога се соочуваме со овие судбини, каде се негвоите родители кои не ја понесуваат одговорноста, но и ние, системот, опшеството, сите оние неми сведоци кои всушност гледаат, но не забележуваат што, всушност, вистински се случува.
Но, Лабаки секако нема да застане тука, туку сакале или не, интересно за медиумите или не, таа во детали ќе ја раскаже приказната за Заин, кој всушност е едно токму од тие деца, приказната која многумина не ни сакаат да ја видат, приказната која се крие зад една ваква навидум небулозна тужба, но толку реална, толку искрена, толку вистинска, и на крајот, толку на место. Тужба која требало веќе да ја поднесат други, но тоа нели не е наша работа, не се такви законите, не го правиме ние системот, итн, итн.
Заин е едно неверојатно дете, едно од многуте во тоа семејство кое живее во тој бејрутски слам. Но, Заин е поинаков, толку паметен, толку грижлив и толку решен целиот оној недостаток на одговорност на неговите родители да го понесе тој. Приказната почнува со неговата љубов спрема постарата сестра Сахер, која се обидува на секаков начин да ја заштити и да ги спречи неговите родители да ја продадат. Кога во тоа нема да успее ќе си отиде од дома, но ќе влезе во друг кошмар, останувајќи да се грижи за бебето на една имигрантка која ќе му помогне, но која одеднаш ќе ја снема… Филмот е направен толку реалистично, толку силно и впечатливо, што на отворената сцена во киното „Металец“, кое беше полно, владееше таква тишина, што можеше да се чуе и најмалиот шум и се чувствуваше онаа тежина во воздухот.
„Капернаум“ е неверојатен филм, во кој улогите на Заин и на малиот Јонас критичарите веќе ги прогласија за најдобри улоги на деца во историјата. Лабаки, која е родена во Бејрут, направила таков филм од срце, но и со голема храброст, бидејќи многумина ниту сакаат тоа да го видат ниту да зборуваат за таа одговорност, која се однесува на сите нас, што веќе и по реакциите за овој филм можеше да се види. Па сепак, и покрај различните критики, жирито предводено од Кејт Бланшет во Кан на овој филм му ја даде специјалната награда на жирито, која дефинитивно ја заслужува. А зошто „Капернаум“, затоа што Лабаки во оваа своја вечно актуелна приказна се навраќа токму на древното место во Израел, каде што Исус направил голем дел од своите чуда, порачувајќи дека она единственото што овие деца може да ги спаси, веројатно се чудата.
Извор: Слободен печат
Автор: Сунчица Уневска
Автор:
Слични статии
Последни статии
-
Мирко Попов: „Мораме да се бориме за секој милиметар нормалност. Психички ни е неопходна таа борба. И музиката ни е неопходна.“
— 27 март, 2024Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
-
Почина Слаѓана Милошевиќ иконата на новиот бран во поранешна Југославија
— 26 март, 2024На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
-
Почина Томислав Петернек, легендарниот фотограф кој ги овековечи последиците од скопскиот земјотрес
— 24 март, 2024Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
-
ПОЧИНА МИРКО ПОПОВ, ЕДЕН ОД ПИОНЕРИТЕ НА ЕЛЕКТРОНСКАТА СЦЕНА ВО МАКЕДОНИЈА
— 24 март, 2024Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
-
Лидија Димковска е добитничка на наградата Роман на годината за „Единствен матичен број“
— 15 март, 2024Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
-
Пет романи во најтесен избор за наградата „Роман на годината“
— 11 март, 2024„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
-
ВРЕДНОСТА НА СПОМЕНИТЕ И НЕДОРАЗБИРАЊЕТО
— 18 февруари, 2024(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
-
ОБЛАК ЧИСТА АКТЕРСКА ИГРА
— 13 февруари, 2024(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
