Да се молиш на Господ, да затвораш очи пред криминалци, да се потсмевате на млади и до последен образувани луѓе и да ги нарекувате “шарени” (кои беа апсени и казнувани без потреба, затоа што бараа правда и суд), да донираш сто мочани денари, а да останеш глув и слеп на исказот на хрватскиот инженер кој отворено и од побезбедно место (сега веќе од Хрватска) вечерва призна дека австриската компанија во која работел две години и живеел во Кисела Вода нудела бескаматни (бескаматни!!) кредити за обнова, реконструкција и доградба на канализација на Скопје и скопските општини си заминала од Македонија заради огромните мита кои ги барале скопските функционери и градоначалници кои може да ви ги каже по име и презиме, да повикуваш на разум во време на гротескна смрт, да повикуваш на пункт да донираат граѓани кои платиле даноци, а директорот на Државниот Архив манијакално да се шегува на Твитер дека се договиле со Коцета да заврне снег, да повикуваш да не се политизира ничија смрт, значи да премолчиш недолжна смрт. Не сме ни хумани, нит имаме почит кон мртвите – ние сме плашливи ко кукавици и длабоко во себе се молиме да не ни се случи нас зошто знаеме дека никој нема да биде тука или ќе биде тука кога веќе ќе биде касно. Да релативизираш дека може да му се случи на секој значи да се споредиш со некој многу подобар и посилен од тебе, а знаеш дека не си им ни до колена на една Словенија, на една Австрија, на една Холандија која мориња контролира. Да ја обвиниш природата и дождот зошто паѓа (со средна јачина!) дека е водена бомба значи дека си направен од кал. И да арам да ни е и лебот кој го јадеме и водата која ја пиеме и воздухот кој го дишеме. Да се молиш на Господ во ваква ситуација е богохулие! Закопајте ги мртвите, извлечете ги поплавените и запрегнете ги ракавите и „очистете“ си го ѓубрето од градот! Во право се политичарите кои не чувствуваат одговорност – не е на нивни рамења, ами на наши сечија невина смрт овие два дена. Никогаш повеќе! Никогаш пак!
Дарко Лешоски – Фејсбук статус
Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
