„Граници“- изложба на Шќипе Мехмети и Дита Старова – Ќерими во „КО-РА“
— 14 декември, 2020Утре, во галеријата „КО-РА“ во ЈУ Дом на култура „Кочо Рацин“ -Скопје, ќе биде отворена изложбата на двете уметници, Шќипе Мехмети и Дита Старова – Ќерими, насловена како „Граници“. Изложбата на двете уметници ќе биде поставена до 25 декември 2020, а посетителите ќе можат да ја погледаат секој ден освен понеделник од 9-16 часот.
Изложбата, е чин на храброст, каде ликовните уметници се обидуваат да ги пречекорат границите на познатото во своите дела и да се упатат кон некои нови и непознати предели на уметноста, пишува историчарот на уметност, д-р Емил Алексиев.
„Сликарството е создадено од обичајот човековата сенка да се заокружи со линија, вели Плиниј (Плиниј Постариот, Историја на природата, кн. XXXV). Првите слики се слики на човековата присутност: отпечаток од дланката, трага која ја оставаат прстите кои исцртуваат сплетени меандри, трага од камената острица која ја следи линијата на телото на некое животно. Некогаш, способноста за создавање слики била одредена со ритуалот: чин на создавање кој овозможува трајна или минлива присутност на она што не е присутно. Овој ритуал се одвива секогаш надвор од рамките на секојдневното, на најдалечната граница на светот кој бил познат – во пустината и во скриените пештери во длабочината на земјата. Првите слики се појавуваат на границата помеѓу познатото и непознатото, помеѓу видливото и невидливото, помеѓу земјата и небото.
Ние исцртуваме граници на земјата и градиме ѕидови. Опкружени сме со ѕидови. Ова е свет на граници и ограничувања, а нашата култура е култура на разлики (поимот разлика мислен како негативно одредување, како услов за идентитет).
Ѕидовите се околу нас, го делат просторот, го затвораат, нè опкружуваат, се вкрстуваат и сè разминуваат, се протегаат во недоглед, се шират на сите страни создавајќи непрегледен лавиринт.
Нашиот свет е наш лавиринт. Лавиринтот не дозволува застанување и одмор, тој повикува на минување и талкање. Безмерноста на лавиринтот што го изградивме не допушта враќање и познати патеки. Како и јазикот, и лавиринтот предизвикува пораз на помнењето и мудроста (Акиле Бонито Олива). Лавиринтот не води кон никакво одредиште, ниту постои скриено средиште. Нема излез затоа што ние каде и да одиме го градиме и го доградуваме. Ние сме секогаш во средиштето на лавиринтот – Минотаур кој вечно талка во светот што самиот го создал (ова е свет во кој човек, каде и да оди се среќава само себеси, вели Хана Арент).
Уметникот ги открива тајните знаци и патокази на ѕидовите и ја бара невидливата нишка на Аријадна. Непрекинатото и неуморно талкање низ лавиринтот во кој се губи помнењето сега добива насока што води надвор од лавиринтот кон излезот – кон неограничениот простор и непознатото.
Уметноста е можна поради тоа што уметникот се осмелува да ги пречекори границите. Тој заминува на неизвесно патување во непознатото, зад границата на она што е видливо и познато. Храброста на уметникот да ги пречекори границите, создава можност да се создаде уметничко дело. пишува Емил Алексиев.
Протоколите за заштита на јавното здравје се задолжителни.
Автор:
Слични статии
-
-
-
„Доаѓаме со поклон“ – самостојна изложба на Шејла Камериќ
27 септември, 2022 -
Последни статии
-
Мирко Попов: „Мораме да се бориме за секој милиметар нормалност. Психички ни е неопходна таа борба. И музиката ни е неопходна.“
— 27 март, 2024Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
-
Почина Слаѓана Милошевиќ иконата на новиот бран во поранешна Југославија
— 26 март, 2024На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
-
Почина Томислав Петернек, легендарниот фотограф кој ги овековечи последиците од скопскиот земјотрес
— 24 март, 2024Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
-
ПОЧИНА МИРКО ПОПОВ, ЕДЕН ОД ПИОНЕРИТЕ НА ЕЛЕКТРОНСКАТА СЦЕНА ВО МАКЕДОНИЈА
— 24 март, 2024Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
-
Лидија Димковска е добитничка на наградата Роман на годината за „Единствен матичен број“
— 15 март, 2024Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
-
Пет романи во најтесен избор за наградата „Роман на годината“
— 11 март, 2024„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
-
ВРЕДНОСТА НА СПОМЕНИТЕ И НЕДОРАЗБИРАЊЕТО
— 18 февруари, 2024(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
-
ОБЛАК ЧИСТА АКТЕРСКА ИГРА
— 13 февруари, 2024(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
