Отворени писма во затворено време
— 12 април, 2021(Кон книгата „Писма од карантин“, рефлексивни епистоли на Димитар Башевски)
Димитар Башевски, еден од нашите најистакнати писатели, не само кај нас туку и пошироко афирмиран романсиер, раскажувач, поет, на книжевната публика, сега одново, ѝ предлага една особена книга. Се работи за писма-есеи, објавувани во текот на месеците на пандемијата кога, затрупани од дневните непријатни вести за вирусот и вести од дневно-политичка природа, авторот сакал да го сврти вниманието на публиката кон други, сосем поразлични теми, и читателите, макар за кратко, ги оддалечи од преокупираноста со епидемијата, кон нешта потрајни, повозвишени и поблагородни од болеста што, во нови, позастрашувачки и потрагични плими, не престанува сѐ поопасно, веќе судбоносно да го преплавува светот. Овој ракопис, поттикнат од една стихија, неа самата – директно неспомната – на елиптички начин неа ја содржи длабоко во себе. Во тој контекст, накратко речено, се настанати овие писма на Димитар Башевски, исполнети до дух и со размисли за суштествените нешта, родени среде Ковид-изолацијата која сѐ пожестоко нѐ изолира еден од друг и на тој начин нѐ одвојува од нашата социјална бит, но и сѐ подраматично, егзистенцијално нѐ погодува сите и нѐ тера да создаваме паралелни форми на кореспонденции, главно телефонски и други електронски симулакруми од комуникации; но рефлексивните и креативни автори како него – ги мотивира на создавање нови книжевни творби – и форми. Башевски во својот книжевен карантин создава писмени обраќања и со тоа уште повеќе ја нагласува – при тоа во нив и мисловно ја проблематизира – драмата на дискомуникацијата присушта на ова бизарно, отуѓено, изолирано, застрашено, протекционистичко, егоизирано… совремие осудено на роеви од човечки самувања, и на генерална човечка самотност.
Писмата што се објавуваат во оваа книга, се пишувани во текот на месеците март, април и мај 2020 година, кога пандемијата на корона вирусот го имаше својот прв удар и неочекувано ширење, но и првите драматични и трагични пројави… Авторските епистоли се вид на отворени писма пишувани во време на затвореност, изолација, кога мислата се фокусира на суштествени теми. Тоа се текстови од длабоки рефлексии и интересни сеќавања, адресирани до колеги писатели и пријатели од други професии, познати, некои и знаменити личности во кои нашиот книжевниот адресант промислува и расправа за феномени и за теми поврзани со книжевноста, но и пошироко, од суштествените слоеви и значења животот.
Епистолариката, еден од најстарите лични, филозофски, заветни, политички, славенички, полемички и особено – литературни жанрови, во нашава средина има скромна традиција на еден грст, бездруго слично на ова, длабоко промислени, но поединечни обраќања. Оттаму, објавувањето на ваков вид, книжевни и есеистички обраќања од една личност по пат на отворени писма се пројавува како оригинален творечки чин. Во таа смисла книгата епистоли од Димитар Башевски е оригинален, пионерски креативен зафат. За нивното организирање во овој деликатен ракопис, поттикот дошол од негови колеги по перо, кои сметале дека една книга со ваквиве текстови-писма, освен како расправи, мали есеи на одредени теми, би била сведоштво за едно време, за деновите во кои, како што вели Башевски – сме седеле сами зад прозорец и сме гледале во пустите улици, многумина соочени дури и со депресија поради наметнатата затвореност.
Накусо, со својот најнов ракопис, книгата „Писма од карантин“ Димитар Башевски го иницира жанрот на книжевно-есеистички, книжевно-критички и филозофски писма, каков што досега не се пројавил во нашата средина, барем не во објавени книги, додека тој литературен вид, во културите и книжевностите во светот, бележи многувековни традиции, од антиката па до денес.
Со „Писмата од карантин“ и ние се придружуваме на тие книжевни традиции и затоа овој ракопис се предлага за тивки и длабоки прочити и рефлексии во доба на стихијата на самостноста.
Рецензија на Томислав Османли
Автор:
Слични статии
-
-
По патеката на учителот
31 март, 2021 -
Темните коридори на гротеската
18 јануари, 2021 -
Последни статии
-
Мирко Попов: „Мораме да се бориме за секој милиметар нормалност. Психички ни е неопходна таа борба. И музиката ни е неопходна.“
— 27 март, 2024Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
-
Почина Слаѓана Милошевиќ иконата на новиот бран во поранешна Југославија
— 26 март, 2024На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
-
Почина Томислав Петернек, легендарниот фотограф кој ги овековечи последиците од скопскиот земјотрес
— 24 март, 2024Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
-
ПОЧИНА МИРКО ПОПОВ, ЕДЕН ОД ПИОНЕРИТЕ НА ЕЛЕКТРОНСКАТА СЦЕНА ВО МАКЕДОНИЈА
— 24 март, 2024Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
-
Лидија Димковска е добитничка на наградата Роман на годината за „Единствен матичен број“
— 15 март, 2024Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
-
Пет романи во најтесен избор за наградата „Роман на годината“
— 11 март, 2024„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
-
ВРЕДНОСТА НА СПОМЕНИТЕ И НЕДОРАЗБИРАЊЕТО
— 18 февруари, 2024(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
-
ОБЛАК ЧИСТА АКТЕРСКА ИГРА
— 13 февруари, 2024(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
