Визуелните уметности подразбираат храброст и слобода. На тоа не потсетува големиот Анри Матис, додека Пабло Пикасо, сликар кој е најпознат по своите бесмртни максими вели дека „секое дете е уметник и дека проблемот е како да се остане уметник кога ќе се порасне.“ Ликовната уметност ги синтетизира овие две становишта и секоја симбиотска експресија наречена ликовно дело предизвикува и духовен, но и рефлективен немир. Во прекрасниот простор Магаза во Битола кој дише со архаика и историски конвулзии на 22 декември беа претставени четворица значајни ликовни уметници со 37 нивни дела во различни техники и материјали, 37 дела кои изразуваат различен стил и поглед на светот, но и артизам кој инспирира и заведува. Во таа студена декемвриска вечер беше отворена изложбата на Лилјана Христовска, Маја Ковачевска, Александар Поповски и Тони Попов, ликовни уметници од поновата генерација чии уметнички пориви ќе бидат на показ до крајот на оваа година, година во која тие ги изработувале овие дела.
Лилјана Христовска е уметница чија специјалност е реставрацијата и конзервацијата, област на која и го завршила својот мастер на Факултетот за ликовни уметности во Скопје. Нејзиното професионално искуство подразбира учество на многубројни конзерваторски проекти во при НУ Завд и Музеј во Битола, секако како конзерватор, а евидентно е и нејзиното учество на завиден број на групни изложби. Она што е типично за оваа ликовна уметница е експериментирањето со различни видови на материјали и текстури, комбинирњето на повеќе техники, експлозии на слободни форми, како и принципот на творештво низ игра.
Маја Ковачевска е ликовна уметница која своите додипломски и постдиплмски студии на Факултетот за Ликовна уметност ги посветила на графиката. За својата студентска активност и посветеност е прогласена за најдобар студент на својот отсек, а секако не заостанала и наградата „Драгутин Аврамовски – Гуте“ за најдобра студентска графика во 2009 година. Учесничка е на повеќе групни изложби, но е авторка и на свои три ликовни изложби, додека нејзината уметничка биографија бележи и неколку ликовни колонии.
Александар Поповски е исто така ликовен уметник кој своето интересирање во едукативните години го посветил на графиката и графичкиот дизајн кој го дипломира на Факултетот за ликовни уметности во класата на проф. Зоран Јакимовски. На почетокот на својата кариера во деведесеттите години се занимава токму со графички дизајн и илустрација, но има и свои две самостојни ликовни изложби, како и учество на повеќе меѓународни групни изложби. Александар Поповски во голем дел е посветен на педагошката работа и работи како професор по ликовна уметност во гимназијата „Јосип Броз Тито“ во Битола.
Тони Попов е уметник кој визуелната уметност ја дисеминирал низ повеќе медиуми. Неговото присуство на ликовната сцена не е само низ самостојните ликовни изложби кои ги имал четири досега, како и низ групните меѓународни изложби, туку и низ педагошката и менаџерска активност преку летната сликарска школа за деца „Пробај уметност“ во Охрид. За неговото уметничко дело е снимен документарен филм во продукција на Moments, продуцентска куќа од Шарлот, САД, а издавачката куќа „Метаноја“ од Скопје објави книга од неговиот проект „100 дена уметност“.
Овие четири значајни ликовни уметници нудат четири различни начини на мислење, четири сензибилитети, четири светогледи и како што вели Хорациј, „Сликата е песна без зборови“, а ние би кажале дека воодушевувањето на овие нивни дела навистина ќе не остави без зборови, но и ќе ни навее мноштво на впечатоци кои ќе бидат неизбришливи.
Текст на Сашо Огненовски
Шестиот, пролетен број на книжевното списание „Книжевни елементи“ во издание на Здружението „Перун Артис“ од Битола, излезе од печат на рекордни 240 страници. Уредник на ова списание е Сашо Огненовски. Списанието „Книжевни елементи“ за коешто интересот се зголемува со секој нов број, може да се најде во книжарниците во Скопје и Битола. Во шестиот број…
Во издание на „Или-Или“ излезе книгата „Јазикот е чудна ѕверка“ на Марина Костова, хибридна збирка со куси лични истории, рецензии и есеи. Книгата е достапна во книжарницата на „Или-Или“, а во рамките на Саемот на книгата од 3 до 9 мај во салата „Борис Трајковски“, авторката ќе ја потпишува на 6 мај од 17-19 часот. „Јазикот е чудна…
На пристапната изложба на новите членови на ДЛУБ, којашто беше отворена во ликовниот салон на ДЛУБ на 28 април, се претставија новите членови со нивните дела, достојно претставувајќи се, секој со свој, својствен уметнички израз. А тој е најдобар показател за нивните стремежи, мотиви и инспирации, израз преку кој имаат што да кажат и што…
(Кон претставата „Цемент“ од Хајнер Милер во режија на Себастијан Хорват и во продукција на Загребачкиот Театар на Младите од Загреб. Гл. Улоги: Ракан Рушаидат, Наташа Копеч, Сретен Мокровиќ, Уго Корани, Пјер Меничанин, Дадо Ќосиќ, Барбара Прпиќ, Петра Свртан, Милица Манојловиќ, Тина Орландини, Миливој Беадер, Ведран Живолиќ, Матео Видек, Тома Медвешек.) „Цемент“ е драмски текст…
Во долгите „дебати“ со мои блиски пријатели и другари на кои општествен интерес и една од занимливите теми за муабет им е политиката и сѐ поврзано со неа честопати филозофираме на темата зошто дојдовме до ова дереџе како нација и држава и зошто не може никако, за жал, и никогаш да се оправиме?! Најчесто констатираме…
(Кон претставата „Game” (Игра) авторски проект на Жига Дивјак во продукција на Словенскиот младински театар и театарското списание „Маска“ како проект на „Нова пошта“. Гл. Улоги: Примож Безјак, Маруша Облак, Сара Дирнбек, Вито Вајс и Матеј Пуц) „Не тепаа по главата“, „Му реков дека имам шеснаесет години, но полицаецот рече: ‘не, роден си во 2001…
(За романот „Хроника на сомнежот“ од Владислав Бајац во издание на Авант прес, Скопје, 2021) Турбулентните времиња на повоена Југославија оставија многу измешани чувства, многу непреспиени ноќи, многу недоумици, многу политизирања и деполитизирања, но и многу сомнежи кои во романот на Владислав Бајац се артифициелизираат како наративни струи испреплетувајќи се со неговиот искуствен сублимат од…
УВОД ИЛИ ВО ПРЕГРАТКАТА НА ДОЛГОТРАЈНИОТ МИГ „Космичко лате“ е кореодрама која не вовлекува во едно многу симтоматично, но многу продуктивно промислување на она што не можеме да го пронајдеме во длабочините на времето, но можеби можеме да се вовлечеме во претпоставките или да си направиме самите на себеси ветувања што ќе ги исполниме низ…
Напишете коментар