Почетна / Култура на живеење / Насловна / Изложба со 37 дела, на четири ликовни уметници од ДЛУБ, изразуваат различен стил и поглед на свет
Изложба со 37 дела, на четири ликовни уметници од ДЛУБ, изразуваат различен стил и поглед на свет
— 29 декември, 2021
Визуелните уметности подразбираат храброст и слобода. На тоа не потсетува големиот Анри Матис, додека Пабло Пикасо, сликар кој е најпознат по своите бесмртни максими вели дека „секое дете е уметник и дека проблемот е како да се остане уметник кога ќе се порасне.“ Ликовната уметност ги синтетизира овие две становишта и секоја симбиотска експресија наречена ликовно дело предизвикува и духовен, но и рефлективен немир. Во прекрасниот простор Магаза во Битола кој дише со архаика и историски конвулзии на 22 декември беа претставени четворица значајни ликовни уметници со 37 нивни дела во различни техники и материјали, 37 дела кои изразуваат различен стил и поглед на светот, но и артизам кој инспирира и заведува. Во таа студена декемвриска вечер беше отворена изложбата на Лилјана Христовска, Маја Ковачевска, Александар Поповски и Тони Попов, ликовни уметници од поновата генерација чии уметнички пориви ќе бидат на показ до крајот на оваа година, година во која тие ги изработувале овие дела.
Лилјана Христовска е уметница чија специјалност е реставрацијата и конзервацијата, област на која и го завршила својот мастер на Факултетот за ликовни уметности во Скопје. Нејзиното професионално искуство подразбира учество на многубројни конзерваторски проекти во при НУ Завд и Музеј во Битола, секако како конзерватор, а евидентно е и нејзиното учество на завиден број на групни изложби. Она што е типично за оваа ликовна уметница е експериментирањето со различни видови на материјали и текстури, комбинирњето на повеќе техники, експлозии на слободни форми, како и принципот на творештво низ игра.
Маја Ковачевска е ликовна уметница која своите додипломски и постдиплмски студии на Факултетот за Ликовна уметност ги посветила на графиката. За својата студентска активност и посветеност е прогласена за најдобар студент на својот отсек, а секако не заостанала и наградата „Драгутин Аврамовски – Гуте“ за најдобра студентска графика во 2009 година. Учесничка е на повеќе групни изложби, но е авторка и на свои три ликовни изложби, додека нејзината уметничка биографија бележи и неколку ликовни колонии.
Александар Поповски е исто така ликовен уметник кој своето интересирање во едукативните години го посветил на графиката и графичкиот дизајн кој го дипломира на Факултетот за ликовни уметности во класата на проф. Зоран Јакимовски. На почетокот на својата кариера во деведесеттите години се занимава токму со графички дизајн и илустрација, но има и свои две самостојни ликовни изложби, како и учество на повеќе меѓународни групни изложби. Александар Поповски во голем дел е посветен на педагошката работа и работи како професор по ликовна уметност во гимназијата „Јосип Броз Тито“ во Битола.
Тони Попов е уметник кој визуелната уметност ја дисеминирал низ повеќе медиуми. Неговото присуство на ликовната сцена не е само низ самостојните ликовни изложби кои ги имал четири досега, како и низ групните меѓународни изложби, туку и низ педагошката и менаџерска активност преку летната сликарска школа за деца „Пробај уметност“ во Охрид. За неговото уметничко дело е снимен документарен филм во продукција на Moments, продуцентска куќа од Шарлот, САД, а издавачката куќа „Метаноја“ од Скопје објави книга од неговиот проект „100 дена уметност“.
Овие четири значајни ликовни уметници нудат четири различни начини на мислење, четири сензибилитети, четири светогледи и како што вели Хорациј, „Сликата е песна без зборови“, а ние би кажале дека воодушевувањето на овие нивни дела навистина ќе не остави без зборови, но и ќе ни навее мноштво на впечатоци кои ќе бидат неизбришливи.
Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…